صبور باشید
اگر در 25سالگی تصمیم به مادرشدن بگیرید، احتمالا بعد از 2 تا 3 ماه، تخمک‌های آماده در رحم شما بارور می‌شوند. اما زنان حدود 35ساله، معمولا باید 6 تا 9 ماه برای باردارشدن صبوری کنند.
همه چیز را بررسی کنید
قرار نیست بررسی‌های پیش از بارداری را دقیقا به زمانی که قصد مادرشدن دارید موکول کنید. اگر برآورد کرده‌اید که سال آینده شانستان برای مادرشدن را امتحان کنید، همین امسال آزمایش‌های لازم برای بررسی وضعیت بدنی‌تان را انجام دهید. گذشته از آزمایش خون کامل، شما باید با کمک سونوگرافی داخلی، وضعیت رحمتان را بررسی کنید. شاید وجود کیست یا فیبروم‌ها، باعث تاخیر در بارداری‌تان شوند و لازم باشد که قبل از زمان موردنظرتان برای درمان آ‌ن‌ها تلاش کنید. گذشته از این، در این فرصت طولانی که پیش رو دارید از مصرف داروهایی که تا مدت‌ها بعد از مصرف بر هورمون‌هایتان تاثیر می‌گذارند خودداری کنید و وضعیت عمومی بدنتان را با دقت زیر ذره‌بین بگذارید.گذشته از این، در این مدت بیشتر باید به فکر کاهش وزن و سالم نگه داشتن بدنتان باشید و علاوه بر انجام تمرین‌های ورزشی مستمر، باید الگوی تغذیه‌ای سالم را همراه با همسرتان در پیش بگیرید.
زمان را از دست ندهید
اگر تردیدی ندارید که شما و همسرتان آمادگی ورود یک انسان کوچک به زندگی‌تان را دارید، فرصت‌ها را از دست ندهید. شما به یک کیت تخمک‌گذاری نیاز دارید. کیتی که می‌گوید تخمک‌های شما در چه زمانی از ماه بیشترین آمادگی را برای بارور شدن دارند. شما می‌توانید این کیت را از داروخانه‌ها تهیه کنید و برای تخمین بهترین زمان مناسب برای باروری، از آن کمک بگیرید. کیت پیش‌بینی تخمک‌گذاری که آزمون FSH هورمون را انجام می‌دهد، می‌تواند به شما کمک کند که تخمدان‌ها یک تخمک را آزاد کنند.
اگر موفق نشدید…
اگر بعد از شش ماه تلاش برای باردارشدن، نتیجه‌ای نگرفتید، علاوه بر متخصصان زنان و زایمان، با یک فوق‌تخصص غدد و متابولیسم هم مشورت کنید. در این شرایط، صبرکردن نه تنها کمکی به بهبود وضعیت شما نمی‌کند، بلکه هر روز تخمک‌هایی با قابلیت بارورشدن در بدنتان را هم کمتر کرده و احتمال بارداری‌تان در سال‌های آتی را کاهش می‌دهد.
همسرتان را از چرخه درمان خارج نکنید
یادتان نرود که ترکیب اسپرم همسرتان با تخمک‌های شما زمینه‌ساز باردار‌شدنتان می‌شود. پس اگر بعد از شش ماه انتظار نتیجه‌ای نگرفته‌اید، بررسی‌های تخصصی را حتما همراه با همسرتان پیگیری کنید. او هم درست مانند شما باید از سلامت بدنش و توانایی باروری‌اش مطمئن شود و در صورت نیاز، درمان‌هایی را برای رسیدن به وضعیت مناسب پیگیری کند.
