محققان متوجه شده اند که ورزش قدرتی و استقامتی بر هورمونهای متابولیک تأثیر می گذارد . بر اساس این یافته ها ورزش استقامتی باعث افزایش هورمون متابولیک به نام فاکتور رشد فیبروبلاست 21 (FGF21) می شود در حالی که ورزش قدرتی فاکتور رشد فیبروبلاست 19 (FGF19) را کاهش می دهد.پژوهشگر ارشد مطالعه کریستوفر کلمومسن، توضیح می دهد که تمرینات قدرتی و استقامتی، هورمون های FGF را به طور متفاوت تحت تاثیر قرار می دهند .
متابولیسم و ورزش
کلمه متابولیسم از کلمه یونانی “to change” آمده است، اما ما از آن برای اشاره به تمام فرآیندهای استخراج و استفاده از انرژی برای زنده ماندن استفاده می کنیم. متابولیسم شامل تنفس، هضم و تنظیم دما تا انقباض عضلانی، نگه داشتن مغز و اعصاب، و از بین بردن مواد زاید از طریق مدفوع و ادرار می باشد. متابولیسم در طول عمر تغییر می کند. با افزایش سن ما کالری کمتری مصرف می کنیم. همچنین عضلات ما لاغرتر می شوند، مگر اینکه رژیم غذایی مناسب و ورزش منظم داشته باشیم. خوردن بیش از حد و داشتن یک شیوه زندگی بدون فعالیت ، می تواند این تغییرات مرتبط با سن را تشدید کند. کارشناسان دستورالعمل فعالیت بدنی برای بزرگسالان را ترکیبی از تمرینات تقویت عضلات و هوازی و استقامتی توصیه می کنند.
اثرات مختلف بر روی هورمون متابولیک
با بررسی تاثیر هر دو نوع تمرین بر هورمون های متابولیک، که فرستنده های شیمیایی هستند و فرایندهای متابولیسم را تنظیم می کنند. نتایج نشان داد که سطح خون FGF21 در ورزش های استقامتی به طور قابل توجهی افزایش می یابد، اما در ورزش های قدرتی افزایش نمی یابد. همچنین سطوح FGF19 پس از تمرینات قدرتی کمی کاهش می یابد. این شگفتی برای محققانی بود که انتظار داشتند افزایش یابد، زیرا مطالعات حیوانی نشان می دهد که هورمون متابولیک به رشد عضله کمک می کند. FGF ها در بسیاری از فرآیندهای بیولوژیکی مختلف فعال هستند، علاوه بر کمک به تنظیم متابولیسم ،به رشد سلولی و رشد جنین نیز کمک می کنند. FGF21 در اندام های مختلف تولید می شود و در کاهش وزن، کنترل گلوکز و کاهش التهاب فعال است. در واقع، محققان FGF21 را به عنوان یک داروی بالقوه برای درمان “عوارض متابولیکی مانند دیابت و بیماری کبد چرب” پیشنهاد کرده اند. پتانسیل FGF21 به عنوان یک داروی ضد دیابت، چاقی و اختلالات متابولیکی مشابه در حال حاضر مورد آزمایش قرار گرفته است.
