غزل شماره 99
دل من در هوای روی فرخ
بود آشفته همچون موی فرخ
بجز هندوی زلفش هیچ کس نیست
که برخوردار شد از روی فرخ
سیاهی نیکبخت است آن که دایم
بود همراز و هم زانوی فرخ
شود چون بید لرزان سرو آزاد
اگر بیند قد دلجوی فرخ
بده ساقی شراب ارغوانی
به یاد نرگس جادوی فرخ
دوتا شد قامتم همچون کمانی
ز غم پیوسته چون ابروی فرخ
نسیم مشک تاتاری خجل کرد
شمیم زلف عنبربوی فرخ
اگر میل دل هر کس به جایست
بود میل دل من سوی فرخ
غلام همت آنم که باشد
چو حافظ بنده و هندوی فرخ
معنی فال
دل و ذهنت را به کسی سپردی که موجب غم و غصه ات شده است . این قدر تابع احساسات نباش . عاقلانه تر فکر کن ، زیرا هر کسی سرنوشتی دارد و سرنوشت تو نیز همین است که رقم خورده است .
معنی کلمات
دوتا : دولا
هندو : غلام ، سیاهی ، سیاه
مطالب پیشنهادی
دیدگاه و پرسش های شما
آخرین مطالب
شاید بخواهید بخوانید
