غزل شماره 427
ای که با سلسله زلف دراز آمده‌ای
فرصتت باد که دیوانه نواز آمده‌ای
ساعتی ناز مفرما و بگردان عادت
چون به پرسیدن ارباب نیاز آمده‌ای
پیش بالای تو میرم چه به صلح و چه به جنگ
چون به هر حال برازنده ناز آمده‌ای
آب و آتش به هم آمیخته‌ای از لب لعل
چشم بد دور که بس شعبده بازآمده‌ای
آفرین بر دل نرم تو که از بهر ثواب
کشته غمزه خود را به نماز آمده‌ای
زهد من با تو چه سنجد که به یغمای دلم
مست و آشفته به خلوتگه راز آمده‌ای
معنی فال
ای کسی که در راس قرار داری و با گیسوان دراز به نوازش آشفته حال آمده ای ، بدان که همه در انتظار توجه و عنایت تو هستند و از توجهت نسبت به مریدان و دوستان کم نکن. چه برای راهنمایی و تذکر و چه برای تفقد و دلجویی نزد مریدان آمده ای ، موجب دلگرمی و شادی شده ای. به هر طریق ممکن به این رفتار شایسته ات ادامه بده.
معنی کلمات
پیش بالای تو میرم : نزد قامت رعنایت می میرم
به یغما بردن : غارت کردن
