غزل شماره 299
اگر شراب خوری جرعه‌ای فشان بر خاک
از آن گناه که نفعی رسد به غیر چه باک
برو به هر چه تو داری بخور دریغ مخور
که بی‌دریغ زند روزگار تیغ هلاک
به خاک پای تو ای سرو نازپرور من
که روز واقعه پا وا مگیرم از سر خاک
چه دوزخی چه بهشتی چه آدمی چه پری
به مذهب همه کفر طریقت است امساک
مهندس فلکی راه دیر شش جهتی
چنان ببست که ره نیست زیر دیر مغاک
فریب دختر رز طرفه می‌زند ره عقل
مباد تا به قیامت خراب طارم تاک
به راه میکده حافظ خوش از جهان رفتی
دعای اهل دلت باد مونس دل پاک
معنی فال
کاری که انجام می دهی، می باید طوری باشد که فایده اش به همه برسد. آنچه برای خود می خواهی برای دیگران بخواه. اگر به خاطر خدا انفاق و بخشش کنی، خداوند بخشندگان را دوست می دارد. به دنبال جمع کردن اموال مباش که عمری گرسنگی را تحمل کنی و سر انجام گرسنه از دنیا بروی، هم بخور هم به دیگران بخوران.
معنی کلمات
روز واقعه: روز مرگ
امساک: بخل، خست، خودداری از غذا خوردن
دیر مغاک: گود، گودال
دختر رز: کنایه از شراب است
طارم تاک: چوب بست انگور، نرده چوبی یا آهنی
