غزل شماره 360
گر از این منزل ویران به سوی خانه روم
دگر آن جا که روم عاقل و فرزانه روم
زین سفر گر به سلامت به وطن بازرسم
نذر کردم که هم از راه به میخانه روم
تا بگویم که چه کشفم شد از این سیر و سلوک
به در صومعه با بربط و پیمانه روم
آشنایان ره عشق گرم خون بخورند
ناکسم گر به شکایت سوی بیگانه روم
بعد از این دست من و زلف چو زنجیر نگار
چند و چند از پی کام دل دیوانه روم
گر ببینم خم ابروی چو محرابش باز
سجده شکر کنم و از پی شکرانه روم
خرم آن دم که چو حافظ به تولای وزیر
سرخوش از میکده با دوست به کاشانه روم
معنی فال
بدین سبب که عقلت را راهنمای خود قرار نداده ای ، به سختی افتاده ای . به آن روی سکه توجه کن که نشاط و شادی را نشان می دهد . در کارت مصمم و با همت باش که به آرزو و هدفت خواهی رسید. وقتی که خداوند انسان را خلق کرد ، او را از روی عشق آفرید و از روح خود در آن دمید (نفحت فیه من روحی) . پس به سوی منشا عشق برو که همه عاشقان در پرتو عشق ورزی به وصال می رسند.
معنی کلمات
بربط و پیمانه : ساز و جام باده
سیر و سلوک : قدم گذاشتن در وادی عرفان و معنویت
