غزل شماره 424
از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه
انی رایت دهرا من هجرک القیامه
دارم من از فراقش در دیده صد علامت
لیست دموع عینی هذا لنا العلامه
هر چند کآزمودم از وی نبود سودم
من جرب المجرب حلت به الندامه
پرسیدم از طبیبی احوال دوست گفتا
فی بعدها عذاب فی قربها السلامه
گفتم ملامت آید گر گرد دوست گردم
و الله ما راینا حبا بلا ملامه
حافظ چو طالب آمد جامی به جان شیرین
حتی یذوق منه کاسا من الکرامه
معنی فال
از اندوه درون خود به یارت نامه نوشتی که هجر و دوری اش برای تو همچون قیامت شده است. از درد هجر او نشانه های زیادی در چشمانت دیده می شود ، منتها او از غلیان و جوشش عشق ات بی اطلاع است. چند بار دوستی است را نشان دادی، اما خبری نشد . آزمون دوباره باعث پشیمانی است و می دانی که دوری دوست موجب عذاب و شکنجه است و دیدار دوست باعث شادی و خوشحالی . به قول حافظ شیرین سخن جامی از محبت به او هدیه کن تا شاید شرمنده محبتهای تو گردد.
معنی کلمات
نزدیک : دراینجا به معنی (به) است .
ملامت: سرزنش
