هر یک از تصمیم گیریها ابعاد و بخشهای متنوعی دارند. همین ابعاد باعث ایجاد ترسهایی برای فرد تصمیم گیرنده می شود. وقتی از چیزی یا کسی که به تصمیم گیریمان مربوط است، بترسیم و واهمه داشته باشیم، کیفیت تصمیم گیری به چالش میافتد.
همین ترس و تردید سبب می شود برخی گزینهها را کنار بگذاریم و به سراغشان نرویم. برای رها کردن تردید در تصمیم گیری باید از خود بپرسید دقیقا از چه چیزی می ترسید؟ دلیل این ترس چیست؟ چه چیزی را از دست می دهید؟ باید به دلیل اصلی ترس پی ببرید. ترس سبب می شود از رسیدن به پیشرفت و شکوفایی باز بمانیم.
اگر از جمله افرادی هستید که بیش از حد درباره چیزی فکر می کنید، قطعاً در مواجهه با مشکلات و تصمیمات دیرتر به نتیجه می رسید و در فرآیند تصمیم گیریتان اختلال به وجود خواهد آمد. باید لیستی از مزایا و معایب هر چیزی داشته باشید و درباره این لیست به ارزیابی برسید.
شما به عنوان انسان، توانایی متقاعد کردن خود را دارید. شاید گاهی این ویژگی سبب شود تصمیم گیریهای اشتباهی داشته باشید. پس با تردید در تصمیم گیری و تحلیل بیش از اندازه خود در مسیر اشتباهی قرار می گیرید. برای رهایی از این ویژگی و اسیر شدن در تصمیمات اشتباه، باید محدودهی زمانی مشخصی برای تصمیم گیریهایمان داشته باشیم.
گاهی یادمان می رود ما هم بهاندازهی بقیه انسانها توانا هستیم. تردید در تصمیم گیری و تفکرات اشتباه مانند این که دیگران از ما بهترند یا ما نسبت به آنها ضعیف هستیم، ما را از پیشرفت عقب می اندازد.
باید برای پیشرفت و دست یابی به موفقیت خود را باور کنید، روراست باشید و تمام نقاط قوت و ضعفتان را شناسایی کنید. روی نقاط قوت خود سرمایه گذاری کرده و ضعفهایتان را برطرف کنید. تمام محدودیتها را بشناسید، تصمیم گیری درست داشته باشید و با شجاعت به سمت هدفتان گام بردارید.
شک و تردید خیلی بیصدا وارد قلب و ذهنتان می شود. شک ما را ترسو و بزدل می کند. شک سبب میشود بیدلیل نگران مسائلی باشیم که خیلی هم مهم نیستند؛ مثلاً بیدلیل می ترسیم توانایی کافی نداشته باشیم، پول کافی نداریم، در جایگاه مورد انتظار نیستیم و …
شک ما را از هر چیزی می ترساند. مدام به ما یادآوری می کند اگر این تصمیم درست نباشد، چه؟ پس شک را از ذهن و قلبتان بیرون کنید تا تصمیم گیریهای بهتری داشته باشید.
همه دوست دارند در رفاه و آسایش باشند. گاهی وقتی بدانیم چه چیزهایی انتظارمان را می کشد، باعث می شود خیالمان راحت شود. به همین خاطر از چیزهای از پیش تعیین شده لذت بیشتری میبریم.
برای پیشرفت و حرکت رو به جلو باید تصمیم گیریهای درستی داشته باشیم. آسایش خاطری که از راحت طلبی به دست می آید، خیلی به طول نمی انجامد و مانع رشد و پیشرفتمان می شود. مواجهه با چالشها و توانایی حل مسائل ما را در مسیر موفقیت قرار می دهد.
وقتی عجله می کنیم، به این نتیجه می رسیم هیچ توانایی نداریم. در این شرایط، باید خود را آرام کنیم، از مشغولیت ذهنی دور شویم و با تمرکز ، دقت و شجاعت تصمیم گیری کنیم.
بهتر است افکار منفی را کنار بگذارید زیرا آنها تمام انرژی و توانمان را می گیرند. پس بدون شتاب زدگی و تعلل بیش از حد با تردید در تصمیم گیری مقابله کنید.
یکی از عوامل تصمیم گیریهای نادرست، نبود تجربهی کافی در زندگی برای گرفتن تصمیمات مهم است. برخی والدین با وسواس تمام تصمیمات لازم برای فرزندان خود را برنامه ریزی می کنند؛ اما این کار سبب می شود فرزندان نتوانند با شجاعت تصمیم گیری کنند. اگر شما از جمله این خانوادهها هستید، هر چه زودتر نگرش خود را تغییر دهید. منظور از تصمیم گیری سریع، تصمیم گیری عجولانه و بیبرنامه نیست. منظور این است تصمیم بگیرید تا تردید در تصمیم گیری را کنار بگذارید. باید مسائل مختلف را با دقت تحلیل کنید و در فرآیند تصمیم گیری، آگاهانه جلو بروید.
نیاز نیست از هر کسی برای تصمیم گیریهای خود نظرخواهی کنید. البته مشورت با افراد آگاه که به مسیر آشنایی دارند، کار بسیار خوبی است اما نیاز نیست درباره تردید در تصمیم گیری شما نظر بدهند و تنها ذهنتان را درگیر کنند.
گاهی اطلاعات ما برای تصمیم گیری درست کافی نیست. اگر برای تصمیم گیری اطلاعات کافی ندارید، قدم اول را بردارید و به اطلاعات منطقی دست یابید و با کنار گذاشتن تردید در تصمیم گیری به نتایج مطلوب دست یابید.
سماجت عاملی برای تردید در تصمیم گیریها بوده و باعث می شود تصمیم گیریهای درست و منطقی به تعویق بیفتد. گاهی تمام درک و منطق خود را از دست میدهیم و تصمیم گیری درباره کارهایی که حتماً باید انجام شوند را به تأخیر میاندازیم و تنها روی نکاتی تمرکز می کنیم که از منطق دور هستند.