ایمپلنت دندان یعنی جایگزین کردن ریشهها برای کار گذاشتن دندان پروتزی و پر کردن جای خالی دندانهایی که خراب و کشیده شدهاند. ایمپلنت، پایه و بنیادی برای دندانهای ثابت یا متحرکی ایجاد میکند که قرار است بهجای دندانهای از دست رفته بنشینند.
ایمپلنت کردن دندانها مزایای متعددی دارد. مثلا:
با ایمپلنت کردن، ظاهر بهتری خواهید داشت، گویی هیچ وقت دندانتان را از دست ندادهاید، زیرا دندانهای جدید دقیقا شبیه به دندانهای واقعی هستند. ضمن اینکه این دندانها در لثه ثابت میشوند و بهطور دائمی قابلاستفاده هستند.
دندانهای مصنوعی گاها سُر میخورند و باعث میشوند فرد نتواند بهدرستی صحبت کند، اما با وجود ایمپلنت دندان این مشکل به وجود نمیآید. با ایمپلنت میتوان بدون هیچگونه نگرانی صحبت کرد.
از آنجا که با ایمپلنت، دندانهای جدید بهطور ثابت و دائمی در دهان قرار میگیرند، آسایش و آرامش بیشتری را برای فرد به وجود میآورند و دیگر مشکلات مربوط به دندان مصنوعی و پُل دندان (بریج) وجود نخواهد داشت.
غذا خوردن با وجود دندان مصنوعی کمی دشوار است، اما دندانهای ایپملنتشده دقیقا شبیه به دندانهای واقعی هستند و به فرد اجازه میدهند تا با اعتماد به نفس و بدون هیچگونه نگرانی و درد غذا بخورد.
ایمپلنت کردن دندانها، اعتماد به نفس ازدسترفتهی ناشی از فقدان دندان را به فرد بازمیگرداند و باعث میشود لبخند زیباتری روی صورت نقش ببندد.
ایمپلنت دندان مانند بریج یا پُل دندان نیازی به کشیدن سایر دندانها ندارد. زیرا دندانهای مجاور برای دندانهای ایمپلنتشده نقش نگهدارنده را ایفا نمیکنند؛ درنتیجه دندانهای واقعی سالم باقی میمانند و بهداشت دهان و دندان در بلندمدت حفظ میشود. ضمن اینکه ایمپلنت کردن دندانها باعث میشود تا امکان رسیدگی به بهداشت میان فواصل دندانها میسر شده و بهداشت دهان و دندانها بیشتر حفظ شود.
ایمپلنت دوام زیادی دارد و سالها بدون هیچ مشکلی برای فرد کار میکند. اگر بهخوبی نگهداری شود، تا آخر عمر دوام خواهد آورد.
دندانهای مصنوعی جدا میشوند، از دهان بیرون میآیند و برای ثابت نگه داشتنشان نیاز به چسب و کثیفکاری است. اما با ایمپلنت دندان دیگر هیچیک از این مشکلات وجود نخواهند داشت.
درصد موفقیت عمل ایمپلنت دندان بنابه محل قرارگیری آن در آرواره متفاوت است. اما بهطور کلی، موفقیت این عمل ۹۸ درصد است. با مراقبت درست، ایمپلنت برای تمام عمر سالم باقی میماند و آنچه در لثه کار گذاشته میشود هیچ مشکلی برای فرد ایجاد نخواهد کرد.
بهطور کلی هر فرد سالمی که میتواند عمل جراحی دندان و کشیدن آن را تحمل کند، برای انجام ایمپلنت دندان مشکلی نخواهد داشت. بیمارانی که تحت این عمل قرار میگیرند باید لثههای سالم و استخوانهای کافی برای نگه داشتن ایمپلنت داشته باشند. لازم است، این افراد به بهداشت دهان و دندان بهخوبی رسیدگی کرده و مرتب برای معاینه دندان به دندانپزشک مراجعه کنند. انجام ایمپلنت دندان برای کسانی که زیاد سیگار میکشند، تحت پرتو درمانی در نواحی سر و گردن قرار دارند یا به بیماریهای مزمنی مانند دیابت و بیماری های قلبی دچار هستند نیاز به ارزیابی و معاینه دارد و پزشک باید دربارهی امکان انجام ایمپلنت دندان تصمیم بگیرد.
بهطور کلی، بیمه هزینههای درمان ایمپلنت دندان را پوشش نمیدهد. شاید برخی از خدمات بیمهی خصوصی برنامههایی برای پوشش هزینههای این عمل داشته باشند که البته دلیل از دست دادن دندان در تعلق گرفتن بیمه به آن مهم است.
نخستین گام انجام ایمپلنت، برنامهریزی انفرادی برای هر بیمار در روند درمان است. این برنامه از سوی دندانپزشک و با در نظر گرفتن نیازهای هر بیمار تنظیم میشود. پزشک، گزینههایی را که با نیازهای فردی مطابقت دارند در برنامهی درمانی لحاظ میکنند.
در گام بعدی، ریشهی دندان در لثه کاشته میشود. این ریشهی کوچک از جنس تیتانیوم است که در فک و بهجای ریشهی دندان ازدسترفته کار گذاشته میشود، بعد از ۶ تا ۱۲ هفته در فک ثابت میشود و استخوان فک هم بهبود پیدا میکند. پس از این مرحله باید قطعهی پروتزی دیگری روی ریشهی کوچک تیتانیومی نصب شود تا دندان جدید را بهخوبی نگه دارد.
برای اینکه دندان جدید طبیعی و راحت باشد، دندانپزشک به ساختار و شکل دندانهای دیگر نگاه میکند (نوع و آرایش دندانهای دیگر مهم است). ایمپلنت کردن دندان یا دندانهای جدید براساس شکل و آرایش دندانهای واقعی صورت میگیرد. سپس تاج دندان روی دیگر اجزای پروتزی کار گذاشتهشده در فک، نصب میشود.
برخی از بیماران بهجای یک یا چند تاج منفرد، از اتصالاتی روی ایمپلنت استفاده میکنند که پروتزی متحرک را نگه میدارند. رنگ دندان جدید هم باید با دندانهای قبلی مطابقت داشته باشد. از آنجا که با ایمپلنت کردن دندان، دندانهای پروتزی جدید در فک کار گذاشته میشوند، شکل، عملکرد و حسی که ایجاد میکنند کاملا مشابه با دندان طبیعی خواهد بود.
کسانی که ایمپلنت دندان را انجام دادهاند، معمولا درطول درمان با درد و ناراحتی بسیار اندکی مواجه بودهاند. برای انجام این عمل به بیحسی موضعی نیاز است و درد آن نسبت به دردِ کشیدن دندان بسیار کمتر است. بعد از جراحی هم برای از بین بردن ناراحتی و درد خفیف میتوان از داروهای مسکن بدون نسخهای چون تیلنول (همان استامینوفن) و موترین (همان ایبو پروفن) استفاده کرد.
مراقبتهای لازم برای دندان ایمپلنتشده دقیقا مانند مراقبت از دندانهای عادی است و شامل مسواک زدن، نخ دندان، شستوشو با دهانشویهی آنتیباکتریال و مراجعه به پزشک برای معاینهی مرتب میشود.