برای پاسخ به این سؤال، ابتدا باید بدانیم اینترنت تحت کنترل و اختیار هیچ کشوری نیست تا بتواند یکی دیگر از کشورهای جهان را از آن بیرون کند. بنابراین قطع کردن اینترنت ایران توسط آمریکا صرفاً به معنای آن است که واشنگتن به واسطه اعمال تحریم های پولی و مالی، ایران را از دستیابی به سرویس های زیرساختی اینترنت باز دارد. در بین این دو مورد، ترافیک بین الملل (Gateway) و DNS اهمیت ویژه ای دارند.
«محمدرضا کریمی»، مدیر عامل شرکت زیرساخت پیشگامان با اشاره به اینکه تهدید مورد بحث اصلاً جدی نیست، گفت:
«شرکت ارتباطات زیرساخت، ترافیک بین المللی ایران را حداقل از 12 گیتوی اصلی در کشورهای همسایه تأمین می کند که همگی ارتباط خوبی با ایران دارند و تحت تأثیر تحریم های آمریکا قرار نمی گیرند، ضمن اینکه همواره امکان ترانزیت داده از طریق کشورهای دیگر و تأمین کننده های ثالث وجود دارد و ایران به کشور یا لینک خاصی وابسته نیست.»
مدیر عامل زیر ساخت پیشگامان میگوید که در مورد سرویس DNS هم جای نگرانی نیست، چون این سرویس ماهیتی بین المللی دارد و نهادهای تصمیم گیرنده آن ارتباطی با آمریکا ندارند: «ضمن اینکه هم اکنون چند سرور ریشه DNS در کشور فعال هستند و به راحتی نیازهای کاربران را تأمین می کنند.»