تا پایان سال ۲۰۱۵ هند فقیرترین کشور جهان بوده است به گونهای که ۲۴ درصد از کل جمعیت فقیر جهان در این کشور زندگی میکردهاند. پس از هند، نیجریه با ۱۲ درصد، جمهوری دموکراتیک کنگو با ۷ درصد، اتیوپی با ۴ درصد و بنگلادش با ۳ درصد، بیشترین شمار جمعیت فقیر را در بین کشورهای جهان داشتهاند.
از طرف دیگر منطقه صحرای آفریقا با جا دادن ۳۳ درصد کل جمعیت فقیر جهان، رکوردار بوده است و جنوب آسیا با ۶ درصد، آمریکای جنوبی با ۴ درصد و خاورمیانه با ۳ درصد در ردههای بعدی قرار گرفتهاند. اروپا و آسیای مرکزی و آمریکای شمالی با تنها ۱ درصد جمعیت فقیر، کمترین میزان فقر را در بین نقاط مختلف جهان تا پایان سال ۲۰۱۵ داشتهاند.
به گفته بانک جهانی، امید زیادی برای رسیدن جمعیت در خط فقر مطلق به ۳ درصد کل جمعیت جهان تا افق ۲۰۳۰ وجود دارد هر چند که با توجه به وجود ۷۳۶ میلیون نفر در خط مطلق فقر تا پایان سال ۲۰۱۵، کارهای زیادی برای انجام دادن باقی مانده است.
انتظار میرود به لطف رشد سریع اقتصادی در دو کشور هند و بنگلادش، خط فقر مطلق در این کشورها تا پایان سال ۲۰۳۰ میلادی به طرز چشمگیری کاهش یابد اما نگرانیهای جدی از توانایی کشورهای آفریقایی در کاهش فقر و افزایش درآمد شهروندان خود وجود دارد.
طبق تعریف بانک جهانی، هر فردی در جهان که درآمد روزانه کمتر از ۱.۹۰ دلار داشته باشد، در وضعیت فقر مطلق قرار دارد.