روانشناسان مدت‌ها است که بر روی چگونگی شناخت، توضیح و علت این شکل ناشناخته از هیجان هستند. متاسفانه بسیاری از افراد با مقایسه خود با دیگران باعث ایجاد رنجش و حسادت در خود می شوند. محققان بر این باورند که این عمل می تواند تاثیر متقابلی با شادنفرود (شادی موذیانه) داشته باشد.
ریشه‌ی شادنفرود
جالب است بدانید، کودکان از همان بدو تولد خود چنین احساسی را تجربه می‌کنند. برای مثال، کودکان در چهار سالگی، بدشانسی ها و شکست های دیگران مانند سُرخوردن و افتادن در گِل و لای را درک کرده و به آن می خندند . اگر فرد آسیب‌دیده، در گذشته این کودک را ناراحت کرده باشد؛ مثل اینکه اسباب‌بازی او را شکسته باشد، دل کودک از دیدن بدشانسی او حسابی خنک می‌شود.
محققان همچنین دریافتند که بچه‌ها وقتی بیشتر از برد و پیروزی خود احساس خوشحالی می‌کنند که رقیب‌شان شکست خورده باشد؛ تا آنکه هر دو برنده‌ی بازی باشند.
مطالعات نشان می دهند که شادی موذیانه احساسی پیچیده است که عمیقا ریشه در ویژگی‌ها و شرایط انسانی و ماهیت رفتاری آدمی دارد. هرچه فرد احساس همدلی بیشتری نسبت به دیگران داشته باشد، کمتر دچار احساس شادی موذیانه می‌شود.
بنابراین لازمه‌ی ایجاد احساس رضایت از بدشانسی دیگران، چه رقیب‌مان باشند و چه فردی خارج از دایره‌ی ارتباطی ما، نفی انسانیت آن‌ها و انسانیت‌زدایی از ایشان است.
