لگد زدن جنین در رحم، با آن ضربه‌های محکم و کوچک، تصویر شگفت انگیزی از انرژی و قدرت یک جسم کوچک و در حال رشد است اما در عین حال کمی هم عجیب هستند .
حالا محققان با مطالعه جدیدی سعی کرده‌اند مفهوم این حرکات جنینی را توضیح دهند. در این مطالعه جدید که در آن فعالیت مغزی 19 نوزاد تازه متولد بررسی شده، محققان انگلیسی متوجه شده‌اند امواج مغزی که باعث حرکات دست و پا در خواب می‌شود، احتمالا در شکل‌گیری هوشیاری نسبت به بدن و محیط اطراف او موثر است.
لورنزو فابریزی، عصب شناس دانشگاه کالج لندن می‌گوید: «به نظر می‌رسد در مراحل اولیه رشد، حرکات خودبخود دست و پای جنین حیواناتی مثل موش‌ها و بازتابی که به دنبال آن از محیط می‌گیرد، برای نقشه برداری درست مغز ضروری است؛ ما نشان داده‌ایم که این موضوع می‌تواند در مورد جنین انسان هم صادق باشد».
در مطالعه تازه‌ای که لورنزو و تیمش انجام داده‌اند، با استفاده از حسگرهای نوار مغزی غیر تهاجمی، انواج مغزی 19 نوزاد دو روزه اندازه‌گیری شد. بعضی از این نوزادان نارس بودند و میانگین سنی همه نوزادان این گروه 19 نفره، 31 تا 42 هفته بود.
مطالعه روی حیوانات نشان داده است حرکات دست و پای مجزا از نوزاد، نشان‌دهنده رشد حسگرهاست که در پستانداران کوچک رخ می‌دهد و الگوهای عصبی به نام نوسان آلفا-بتا در سیستم عصبی بدنی این موضوع را ثابت کرده است.
به عقیده محققان، این نوسان‌ها به حیوانات خیلی کوچک کمک می‌کند ابعاد طرح فیزیکی بدن‌شان را درک کنند اما تا قبل از این مطالعه، زمان بروز این مرحله رشدی دقیقا مشخص نبود.
حالا با مطالعه روی گروه 19 نفره نوزادان دو روزه، مشخص شده لگد زدن‌ها و تکان‌های گاه و بیگاه و نامنظم دست در بچه‌های بزرگتر و حتی بزرگسالان، موقع خواب فعال می‌شود اما رشد حسگرهایی که باعث این ضربه‌های ناگهانی می‌شود، فقط در دوران بسیار کوچکی رخ می‌دهد و در همان هفته‌های اول ناپدید می‌شود.
به گفته این محققان، الگوهای مغزی اولیه نوزادان که در دوران جنینی و لگد زدن های جنین پیشرفت می‌کند، پیش الگویی برای حرکت‌های بعد از تولد نوزاد است که او بعد از تولد، با ادامه این حرکات در همان اولیه هفته‌های بعد از تولدش، الگوهای اولیه مغزی را بازیابی کرده و آن را اصلاح می‌کند.
