Gwilliams و تیمش به چگونگی انسداد صدا های مبهم توسط مغز پرداختند. به عنوان مثال، عبارت “غذای برنامه ریزی شده” به نظر می رسد بسیار شبیه به “یک وعده غذایی” است، اما مغز به نوعی مدیریت می کند تفاوت بین این دو را مشخص کند.مطالعه جدید نشان می دهد که چگونه پس از اینکه مغز اولین صدا را تشخیص می دهد، گفتار درک می شود.
Gwilliams و همکارانش یک سری از آزمایشات انجام دادند که در آن 50 شرکت کننده به هجیهای جداگانه و کل کلمات که بسیار مشابه بودند گوش می دادند. آنها از یک تکنیک به نام magnetoencephalography برای نشان دادن فعالیت مغز شرکت کنندگان استفاده کردند.این مطالعه نشان داد که یک ناحیه از مغز که به عنوان قشر شنوایی اولیه شناخته می شود، صدای مبهم را تنها 50 میلی ثانیه پس از شروع ، تشخیص می دهد. سپس، آن را به عنوان صدای جدید ذخیره می کند.
پس از حدود نیم ثانیه، مغز تصمیم می گیرد که صدا را تفسیر کند.سیستم شنوایی به طور فعال سیگنال صوتی را در قشر شنوایی حفظ می کند، در عین حال با ایجاد حدس و گمان ،هویت کلمات تشخیص داده می شود. این استراتژی پردازش، اجازه می دهد تا محتوای پیام به سرعت دیده شود و با به حداقل رساندن اشتباهات شنیدن به تجزیه و تحلیل سیگنال صوتی می پردازد.آنچه که فرد فکر می کند آن را می شنود، همیشه با سیگنال های واقعی که به گوش می رسد مطابقت ندارد. این به این دلیل است که مغز پس از شنیدن صدای گفتاری را ارزیابی می کند.قابل توجه است، شنوایی ما می تواند تا حدود یک ثانیه بعد از آن رخ دهد، بدون اینکه شنونده از این ادراک تغییر یافته آگاهی داشته باشد.