این چشم ها یا نگاه شما نیست که باعث می شود عاشق کسی شوید، بلکه عشق مربوط به مواد شیمیایی موجود در مغز و غدد شما می شود. ترشح هورمون ها و انتقال دهنده های عصبی باعث ایجاد رضایت شده و ارتباط را در سه مرحله تقویت می کند که در ادامه به تمام این سه مرحله می پردازیم.
تستوسترون و استروژن، هورمون هایی هستند که توسط بیضه های مرد و تخمدان های زن و به مقدار کم در غدد آدرنال تولید می شوند، حتی قبل از اینکه ذهن شما حقیقت را در مورد تمایل و آرزوی شما ثبت کند، ، سیگنال های عاشقانه خود را نشان می دهند.
به پاس غدد آدرنال به خاطر تولید هورمون نوراپی نفرین که باعث ایجاد ضربان قلب می شود؛ این هورمون با آدرنالین در ارتباط است که به افزایش گردش خون کمک می کند و افزایش گردش خون نیز برای برانگیختگی ضروریست.
زمانی که شما فرد جنس مخالف خود را می بینید و سعی در برقراری ارتباط دارید، بدن دوپامین را تولید می کند که این انتقال دهنده عصبی باعث افزایش میل و رضایت جنسی می شود. به علاوه دوپامین باعث وابستگی نیز می شود، حسی که باعث می شود دوباره به سمت فرد مورد نظر برگردید.
محققان معتقدند زوج های جوان که تازه با یکدیگر ارتباط برقرار کرده اند، میزان کمتری از انتقال دهنده عصبی سروتونین را دارند. سروتونین به مقدار قابل توجهی در روده تولید می شود. احتمالا ترشح کمتر این انتقال دهنده عصبی باعث تمرکز شما بر روی فرد مورد نظر می شود.
مغز این هورمون همدلی یا هورمون عشق را بعد از ارگاسم تولید می کند.تماس پوست با پوست نیز تولید هورمون اکسی توسین را تشدید می کند و به این ترتیب باعث وابستگی بیشتر می شود.
نکته: مدت زمان لازم برای تولید هورمون اکسی توسین در زمان در آغوش گرفتن یک فرد 20 ثانیه است.
وازوپرسین Vasopressin
این هورمون باعث ایجاد تمایل به برقراری ارتباط تنها با یک نفر می شود.این هورمون در ترکیب اکسی توسین و پرولاکتین* Prolactin باعث بروز خستگی بعد از رابطه جنسی در مردان می شود.
* پرولاکتین Prolactin : هورمونی است که از هیپوفیز(غده ای در مغز) ترشح می شود. هورمون پرولاکتین در طی دوران حاملگی و شیردهی افزایش می یابد. پرولاکتین به طور طبیعی در مقادیر کم در مردان و در زنان غیر باردار وجود دارد. نقش اصلی پرولاکتین، در روند شیردهی (تولید شیر پستان) است.میزان پرولاکتین معمولا در طول بارداری و درست پس از زایمان بالا است.
