ترس اصلی برای بیشتر افراد مبتلا به بیماری قلبی، از این است که رابطهٔ زناشویی باعث حملهٔ قلبی شود. دکتر بلاها میگوید هرچند فعالیت جنسی، ضربان قلب شما را افزایش میدهد، اما این چیزی نیست که بیشتر افراد مبتلا به بیماری قلبی پایدار باید نگران آن باشند.
بهطورکلی، اگر بتوانید از پلهها بالا بروید و یا بدوید و یا بدون مشکل یک مایل راه بروید، داشتن رابطهٔ جنسی برای شما بیخطر است.
او میگوید: «احتمال حملهٔ قلبی در حین فعالیت جنسی بسیار کم است و نباید شما را بترساند. تا زمانی که هیچ علامتی را تجربه نکنید، نگرانکننده نیست.»
اگر علائم بیماری قلبی مانند موارد زیر را دارید، تا زمان مراجعه به پزشک باید از هرگونه فعالیت بدنی سنگین از جمله رابطهٔ جنسی خودداری کنید:
آیا احتمال سکتهٔ قلبی هنگام رابطهٔ زناشویی وجود دارد؟ آری. در مقایسه با زمان استراحت، هر زمان که از نظر جسمانی فعال هستید، خطر شما کمی افزایش مییابد، خواه جنسی باشد، خواه دویدن و یا هر نوع ورزش هوازی دیگر. دکتر بلاها میگوید: «برای افرادی که ریتم قلبی ثابتی دارند، مزایای طولانیمدت فعالیت بدنی منظم از جمله رابطهٔ جنسی بسیار بیشتر از خطرات آن است.»
رابطهٔ جنسی به جای آسیبرساندن به قلب شما، ممکن است مفید هم باشد. مطالعات نشان میدهد مردانی که حداقل دو بار در هفته رابطهٔ جنسی دارند و زنانی که از زندگیِ جنسیِ رضایتبخشی برخورداراند، کمتر در معرض حملهٔ قلبی قرار میگیرند.
مزایای محافظتی ممکن است بسیار باشد: رابطهٔ جنسی نوعی ورزش است. به تقویت قلب، کاهش استرس و بهبود خواب کمک میکند. افزون بر این، صمیمیت و نزدیکی در یک رابطه پیوند بین دو فرد را افزایش میدهد.
دکتر بلاها بر این باور است که ارتباطات اجتماعی قوی احساس تنهایی، افسردگی و اضطراب را که با افزایش خطر بیماری قلبی مرتبطاند، کاهش میدهد.
دکتر بلاها میگوید: «تا زمانی که پزشک به شما اجازه داده است و هیچ علائمی ندارید، بازگشت به فعالیتهای عادیتان مشکلی ندارد.