مطالعات نشان می داد که ۵۰ درصد از شادی افراد توسط ژن های آنها تعیین شده، ۱۰ درصد به شرایط آنها وابسته بوده و ۴۰درصد به ویژگی های شخصیتی و تلاش خود فرد و نوع نگرش مثبت یا منفی هر فرد بستگی دارد.
به باور روانشناسان، این ترکیب تا حد زیادی به افراد اجازه می دهد که خودشان برای شاد بودن یا نبودن تصمیم بگیرند. برای چندین دهه، محققان ژنتیک رفتاری، مطالعات گسترده ای را روی دوقلوها انجام دادند و دریافتند که بین ۴۰ تا ۵۰ درصد از انگیزه شادی آنها توسط عوامل ژنتیکی توضیح داده شده است.
در این مطالعات، پژوهشگران از یک تکنیک آماری برای تخمین مولفه های ژنتیکی و محیطی بر اساس خویشاوندی خانوادگی افراد استفاده کرده و بر اساس این آمار احتمال دادند که هم دوقلوهای همسان و هم دوقلوهای غیر همسان، محیط یکسانی را هنگام بزرگ شدن تجربه می کنند و طبیعتا باید از نظر میزان شاد بودن مشابه هم باشند، در صورتی که این موضوع در دنیای واقعی رخ نمی دهد.
مطالعات پیشین نشان می داد که ۵۰ درصد از شادی افراد توسط ژن های آنها تعیین شده، ۱۰ درصد به شرایط آنها وابسته بوده و ۴۰درصد به ویژگی های شخصیتی و تلاش خود فرد و نوع نگرش مثبت یا منفی هر فرد بستگی دارد.
در پاسخ به انتقادات مطرح شده، پژوهشگران برای بار دیگر به بررسی موضوع پرداخته و تلاش کردند رویکرد ظریف تری را در مورد تأثیر ژن ها بر شادی معرفی کنند که تعاملات بین ژنتیک و محیط ما را تشخیص می داد.به گزارش سیناپرس، بر اساس این مطالعات مشخص شد که ذات فردی و محیط زندگی مستقل از یکدیگر نبوده و در این میان ژنتیک مولکولی و عملکرد ژن ها در سطح مولکولی، نشان می دهد که آنها به طور مداوم بر یکدیگر تأثیر می گذارند.
یافته های متخصصین همچنین بیانگر این واقعیت است که ژن های هر فرد بر رفتارهایی تأثیر می گذارند که به افراد در انتخاب محیط خود کمک می کند. برای مثال، برون گرایی که از والدین به فرزندان منتقل می شود به کودکان کمک می کند گروه های دوستی خاص خود را بسازند.
به همین ترتیب، محیط زندگی نیز می تواند بیان ژن را تغییر دهد. به عنوان مثال، زمانی که مادران باردار در معرض قحطی قرار گرفتند، ژنهای نوزادانشان بر این اساس تغییر کرده و در نتیجه نوزادان با وزنی کمتر از حد معمول و با مشکلاتی مانند بیماری های قلبی عروقی متولد شدند.
از سوی دیگر، اینکه مردم می توانند شادتر از آن چه هستند باشند یا نه، به حساسیت محیطی و ظرفیت آنها برای تغییر آنها بستگی دارد. برخی افراد نسبت به محیط خود حساس هستند و می توانند افکار، احساسات و رفتار خود را در واکنش به رویدادهای منفی و مثبت به طور قابل توجهی تغییر دهند.به گزارش سیناپرس، با این حال، برخی از افراد نیز که انعطاف پذیری ژنتیکی بیشتری دارند، نسبت به محیط حساس تر بوده و از این رو ظرفیت بیشتری برای تغییر دارند. این گروه از انسان ها ممکن است بتوانند در صورت اتخاذ یک سبک زندگی سالم، شادتر باشند.
در خاتمه محققان تاکید کردند که ژنتیک حتی اگر نقش مهمی در نحوه زندگی ما داشته باشد، به تنهایی تعیین نمی کند که ما چه کسی هستیم. در این میان، آنچه مهم است، انتخاب هایی است که ما در مورد محل زندگی، اطرافیان و سبک زندگیمان داشته و این موارد بیشترین تاثیر را بر میزان شاد بودن دارند.