غزل شماره 395
گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن
یعنی که رخ بپوش و جهانی خراب کن
بفشان عرق ز چهره و اطراف باغ را
چون شیشه‌های دیده ما پرگلاب کن
ایام گل چو عمر به رفتن شتاب کرد
ساقی به دور باده گلگون شتاب کن
بگشا به شیوه نرگس پرخواب مست را
و از رشک چشم نرگس رعنا به خواب کن
بوی بنفشه بشنو و زلف نگار گیر
بنگر به رنگ لاله و عزم شراب کن
زان جا که رسم و عادت عاشق‌کشی توست
با دشمنان قدح کش و با ما عتاب کن
همچون حباب دیده به روی قدح گشای
وین خانه را قیاس اساس از حباب کن
حافظ وصال می‌طلبد از ره دعا
یا رب دعای خسته دلان مستجاب کن
معنی فال
کسی را که دوستش داری به راحتی نمی توانی به آن دسترسی داشته باشی . مراقب اطرافیان خود باش که برخی نسبت به اعمال تو حسادت می ورزند . سعی کن نسبت به بستگان و خانواده مهربان باشی. هر تصمیمی که داری باید آن را زودتر به انجام برسانی. اخلاق خوب و مهربانی انسان هم مورد حسادت و هم مورد کشش می شود که این امر موجب از دست رفتن زمان می گردد .
معنی کلمات
گلبرگ : مراد چهره یار است
شیوه : ناز و کرشمه
عتاب : درشتی کردن
خسته دل : دل مجروح ، دل سختی کشیده
مستجاب : جواب گرفته ، پذیرفته
