غزل شماره 399
کرشمه‌ای کن و بازار ساحری بشکن
به غمزه رونق و ناموس سامری بشکن
به باد ده سر و دستار عالمی یعنی
کلاه گوشه به آیین سروری بشکن
به زلف گوی که آیین دلبری بگذار
به غمزه گوی که قلب ستمگری بشکن
برون خرام و ببر گوی خوبی از همه کس
سزای حور بده رونق پری بشکن
به آهوان نظر شیر آفتاب بگیر
به ابروان دوتا قوس مشتری بشکن
چو عطرسای شود زلف سنبل از دم باد
تو قیمتش به سر زلف عنبری بشکن
چو عندلیب فصاحت فروشد ای حافظ
تو قدر او به سخن گفتن دری بشکن
معنی فال
گوشه نشینی را کنار بگذار و خودی نشان بده تا بازار ریاکاران را بشکنی(به سوره طه،آیات 85 به بعد مراجعه کنید) .با انسانهای حسود و بدخواه روبه رو هستی از آنان دورشو و با آدمهای موجه و صالح معاشرت کن.تو آدم صادق،بی ریا و مهربانی هستی،اما او ارزش صداقت و یکرنگی ات را نمی داند. می باید با اعمال پسندیده ات او را تحت شعاع قرار بدهی تا به سمت تو گرایش پیدا کند.
معنی کلمات
ساحری : جادوگری
ناموس: شهرت، آوازه
سامری: سامری گوسفندی از زر و زیور درست کرد و تدبیری اندیشید که از آن صدایی درآید تا قوم موسی را فریب دهد.
