غزل شماره 402
نکته‌ای دلکش بگویم خال آن مه رو ببین
عقل و جان را بسته زنجیر آن گیسو ببین
عیب دل کردم که وحشی وضع و هرجایی مباش
گفت چشم شیرگیر و غنج آن آهو ببین
حلقه زلفش تماشاخانه باد صباست
جان صد صاحب دل آن جا بسته یک مو ببین
عابدان آفتاب از دلبر ما غافلند
ای ملامتگو خدا را رو مبین آن رو ببین
زلف دل دزدش صبا را بند بر گردن نهاد
با هواداران ره رو حیله هندو ببین
این که من در جست و جوی او ز خود فارغ شدم
کس ندیده‌ست و نبیند مثلش از هر سو ببین
حافظ ار در گوشه محراب می‌نالد رواست
ای نصیحتگو خدا را آن خم ابرو ببین
از مراد شاه منصور ای فلک سر برمتاب
تیزی شمشیر بنگر قوت بازو ببین
معنی فال
خال که مرکز کاینات و آفرینش است، عقل و روح عاشق را تبخیر می کند( تو مو می بینی ،مجنون پیچش مو، تو ابرو او اشارتهای او… خال دومعنی دارد. ظاهری و باطنی و همه مظاهر نشانه ای از خداست). باید راهی را طی کنی تا به معشوق برسی. تا عاشق نباشی درد عاشقی را درک نمی کنی. دل بسیاری از عاشقان به تار موی او بسته اند. در این مسیر می باید به خدا توکل کنی تا موانع را به راحتی از سر راه برداری و به آرزویت برسی.
معنی کلمات
غنج : دلال، کرشمه
آفتاب پرستان…: ظاهر پرستان از خداوند غافل اند
ای ملامت…: ظاهر را مبین، باطن را بنگر.
