غزل شماره 392
دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن
از جان طمع بریدن آسان بود ولیکن
از دوستان جانی مشکل توان بریدن
خواهم شدن به بستان چون غنچه با دل تنگ
وان جا به نیک نامی پیراهنی دریدن
گه چون نسیم با گل راز نهفته گفتن
گه سر عشقبازی از بلبلان شنیدن
بوسیدن لب یار اول ز دست مگذار
کآخر ملول گردی از دست و لب گزیدن
فرصت شمار صحبت کز این دوراهه منزل
چون بگذریم دیگر نتوان به هم رسیدن
گویی برفت حافظ از یاد شاه یحیی
یا رب به یادش آور درویش پروریدن
معنی فال
زیارت چهره یار بهترین اقبال است و گدایی کردن در کوی دوست لذت بخش تر از مقام پادشاهی است. تو باید راز و رمز عشق بازی را از بلبلان باغ یاد بگیری . فرصت را از دست مده و از دیدار جمال یار بهره مند شو ، زیرا که دیگر مجالی برای این کار نیست .
معنی کلمات
دولت و دیدار یار : ملاقات یار برتر از پادشاهی است
خسروی: شاهی
ملول : به ستوه آمده
