غزل شماره 141
دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد
آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت
آه از آن مست که با مردم هشیار چه کرد
اشک من رنگ شفق یافت ز بی‌مهری یار
طالع بی‌شفقت بین که در این کار چه کرد
برقی از منزل لیلی بدرخشید سحر
وه که با خرمن مجنون دل افگار چه کرد
ساقیا جام می‌ام ده که نگارنده غیب
نیست معلوم که در پرده اسرار چه کرد
آن که پرنقش زد این دایره مینایی
کس ندانست که در گردش پرگار چه کرد
فکر عشق آتش غم در دل حافظ زد و سوخت
یار دیرینه ببینید که با یار چه کرد
معنی فال
اغلب خوبرویان بی وفایند ، تو نباید به سرعت به او دل ببندی . به او بیش از حد بها دادی و خود را دست کم گرفتی ، منتها ارزش عمل تو خارج از درک اوست ، و از این رو بی وفایی می کند . با دوستان خوب معاشرت داشته باش و با توکل به خدا موفق خواهی شد .
معنی کلمات
دل افگار : ناراحت ، غمگین
نگارنده غیب : خداوند
دایره مینایی : آسمان ، دنیا .
