غزل شماره 116
کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد
محقق است که او حاصل بصر دارد
چو خامه در ره فرمان او سر طاعت
نهاده‌ایم مگر او به تیغ بردارد
کسی به وصل تو چون شمع یافت پروانه
که زیر تیغ تو هر دم سری دگر دارد
به پای بوس تو دست کسی رسید که او
چو آستانه بدین در همیشه سر دارد
ز زهد خشک ملولم کجاست باده ناب
که بوی باده مدامم دماغ تر دارد
ز باده هیچت اگر نیست این نه بس که تو را
دمی ز وسوسه عقل بی‌خبر دارد
کسی که از ره تقوا قدم برون ننهاد
به عزم میکده اکنون ره سفر دارد
دل شکسته حافظ به خاک خواهد برد
چو لاله داغ هوایی که بر جگر دارد
معنی فال
هنگامی که رخ زیبای یار در نظر تو نقش بسته باشد، بدان که انسان بصیر و دانایی، زیرا که از دوراندیشی ویژه ای برخورداری . با آدمهای آگاه و بصیر مشورت کن تا مشکلاتی برای تو به وجود نیاید و داغ این عشق بی حاصل را با خود از دنیا نبری و در ناامیدی به خدا توکل کن و
معنی کلمات
حسن و خط : زیبایی جمال دوست
حاصل بصر : نتیجه بینایی ، نگاه معقول
شمع و پروانه : پروانه در نور عشق معشوق خود را هلاک می کند.
