غزل شماره 344
عمریست تا من در طلب هر روز گامی می‌زنم
دست شفاعت هر زمان در نیک نامی می‌زنم
بی ماه مهرافروز خود تا بگذرانم روز خود
دامی به راهی می‌نهم مرغی به دامی می‌زنم
اورنگ کو گلچهر کو نقش وفا و مهر کو
حالی من اندر عاشقی داو تمامی می‌زنم
تا بو که یابم آگهی از سایه سرو سهی
گلبانگ عشق از هر طرف بر خوش خرامی می‌زنم
هر چند کان آرام دل دانم نبخشد کام دل
نقش خیالی می‌کشم فال دوامی می‌زنم
دانم سر آرد غصه را رنگین برآرد قصه را
این آه خون افشان که من هر صبح و شامی می‌زنم
با آن که از وی غایبم و از می چو حافظ تایبم
در مجلس روحانیان گه گاه جامی می‌زنم
معنی فال
دوست داری آدمی محبوب مردم و خدا باشی و در مرحله اول از مراحل هفتگانه عرفانی مانده ای که این مرحله طلب برای همه یکسان است . برو تا با راهنمایی عارف وارد مرحله عشق شوی تا بدین نحو ، این مراحل را طی کنی و به خوشبختی برسی. عاشق او هستی، هر چند به تو زیاد توجه ندارد، اما با صبر و شکیبایی این مشکل حل خواهد شد آن کسی که غایب است ، به زودی بر می گردد و خبر خوشی برایت می آورد .
معنی کلمات
اورنگ : تخت
داو : نوبت ، نوبت در بازی شطرنج و نرد
تایب : توبه کننده
