کارگردان “روزی روزگاری در هالیوود” در گفتگو با مارتین اسکورسیزی از پروژه جدید خود خبر داد.
کوئینتین تارانتینو در گفت‌وگویی با مارتین اسکورسیزی فاش کرد که در حال نگارش کتابی درباره یک کهنه‌سرباز جنگ جهانی دوم است و از دیدن فیلم‌های هالیوودی خسته شده است. این گفت‌وگو در نشریه دی‌جی‌ای کوارترلی که به انتشار مطالب و مقالاتی درباره زندگینامه و کارها و فعالیت هنری کارگردانان می‌پردازد، انجام شده بود.
فیلم‌های جدید کوئینتین تارانتینو و مارتین اسکورسیزی(روزی روزگاری در هالیوود و مرد ایرلندی) در جشنواره‌های سینمایی سر و صدای زیادی برپا کرده است. البته بخش مهمی از این گفت‌وگوی اخیر به پروژه جدید تارانتینو که نگارش یک کتاب درباره یک کهنه‌سرباز است، اختصاص دارد.
درحالی که امروز بیشتر اخبار درباره قصد تارانتینو برای ساخت دهمین فیلم سینمایی‌اش است، به‌نظر می‌رسد این بار این کارگردان مشهور سینما به‌دنبال ساخت فیلم جدیدی نیست، بلکه به گفته خود او پروژه جدیدش به‌احتمال زیاد مربوط به نگارش کتابی است با محوریت موضوع قیاس کیفیت فیلم‌های هالیوودی با سینمای کشورهای دیگر جهان.
تارانتینو در مصاحبه اخیرش با مارتین اسکورسیزی، کارگردان مشهور سینما (که به‌تازگی فیلم مرد ایرلندی از وی در جشنواره فیلم نیویورک به نمایش درآمده)، می‌گوید: شخصیت کتاب جدید من یک کهنه سرباز جنگ جهانی دوم است. داستان فیلم در دهه 1950 می‌گذرد و شخصیت کتاب که مدت زیادی در جبهه‌های جنگ بوده و صحنه‌های کشت و کشتار و خونریزی‌های هولناک را به چشم خود دیده دیگر نمی‌تواند با فیلم‌های هالیوودی ارتباط برقرار کند.
او فیلم‌های هالیوودی را در قیاس با تجربه‌های خطرناک و دردناک خود، فیلم‌هایی کودکانه می‌پندارد. درنظر او فیلم‌های هالیوودی صرفا فیلم هستند و نه روایتی از واقعیتی که رخ داده است. به گفته تارانتینو، این کهنه سرباز اما مدتی بعد پی می‌برد که غیر از سینمای هالیوود و صنعت فیلمسازی در آمریکا، ساخت فیلم در سایر کشورهای دنیا هم رواج دارد. او به‌تدریج متوجه می‌شود که در این سال‌ها کارگردانان مطرحی نظیر آکیرا کوراساوا (کارگردان هفت سامورایی) و فدریکو فلینی (کارگردان رم شهر بی‌دفاع) هم در سینمای جهان سری از میان سرها درآورده‌اند.
تارانتینو در این گفت‌وگو با اسکورسیزی اما به نکات عجیبی نیز اشاره می‌کند و می‌گوید که برای همذات‌پنداری با شخصیت اصلی کتابش برای نخستین‌بار شروع به دیدن فیلم‌های ساخته شده در سال‌های پساجنگ جهانی دوم و حتی دوباره دیدن فیلم‌هایی که قبلا دیده بود، کرده است.
تارانتینو در این‌باره می‌گوید: من تلاش می‌کنم این فیلم‌ها را از زاویه دید آن کهنه سرباز جنگ جهانی دوم که از هالیوود خسته شده ببینم؛ بنابراین از دیدن این فیلم‌ها لذت می‌برم اما همچنان از خود می‌پرسم که از نظر شخصیت اصلی کتابم این فیلم‌ها چگونه‌اند و او چگونه این فیلم‌ها را تماشا می‌کند؟ این برای خود من هم اتفاق خوبی است؛ چراکه من همیشه به‌دنبال بهانه‌هایی می‌گردم تا خود را در دنیای فیلم غرق کنم.
