برخی از کشور ها به بعضی از افراد بعد از آموزش های لازم و ساخت محیط مناسب اجازه نگهداری از جغد را می دهند. برای مثال ایالت متحده آمریکا به افراد بومی اجازه نگهداری از جغد را به عنوان حیوان خانگی نمی دهد، بلکه تنها برای اهداف آموزش یا پرورشی یا برای اهداف خاص مجوز نگهداری از جغد را به افراد آموزش دیده می دهد. در ادامه به 10 مورد از شرایط نگهداری جغد ها اشاره خواهیم کرد.
تهیه غذای روزانه جغد که برای این حیوان وعده کامل با مواد مغذی باشد بسیار دشوار است. جغد یک پرنده شکاری می باشد و نیاز به رژیم غذایی از طیف گسترده ای حیوانات برای سلامت خود دارد که ممکن است شامل موش و خرگوش و دیگر حیوانات شود. غذاهای مانده از قسمت های حیوانات خورده شده در روز قبل باید دفع شده و روز بعد آن را به جغد نباید داد.
یک نکته خوب این است که با داشتن جغد شب ها حیوانات موذی کمتر به چشم می خورند.
جغد پر و استخوان و هر آنچه از شکار خود را می خورد در نتیجه مدفوع جغد بسیار ناراحت کننده و نامطبوع می باشد. مدفوع جغد مانند شکلات با بوی بسیار بد می باشد که می تواند حال هر انسانی را بد کند. پس برای تمیز کردن محیط نگهداری آن باید چاره ای نیز بی اندیشید.
جغد ها نیاز خیلی ضروری به دانسته های خاص پزشکی ندارند و صحبت با یک دامپزشک ماهر کار شما را ساده خواهد کرد. باید مدفوع جغد را بررسی کنید تا مشکلات بهداشتی آن را متوجه شوید و نکات دیگر که در هنگام دریافت مجوز به شما یاد خواهند داد. در کل یک محیط مناسب ، غذای مناسب و رفع نیاز های اولیه جغد آن را راضی خواهد کرد.
جغد چنگال های تیزی دارد و برای نگهداری آن بر روی دست خود باید حتما از دست کش های مخصوص استفاده کنید در غیر این صورت مطمن دست شما باید به درمانگاه برای مداوا برود. چنگال های تیز جغد هنگام فرود آمدن می تواند گوشت دست را سوراخ کند و یا خراشیدگی عمیق ایجاد کند.
جغد های بزرگ شاخدار می توانند تا بیش از 30 سال عمر کنند و گونه های کوچکتر نیز حدودا 10 سال عمر می کنند. پس برای نگهداری از جغد باید یک برنامه بلند مدت خوب داشته باشید.
تغذیه روزانه و تمیزی محل زندگی مداوم باید باشد. محیط بزرگ برای پرواز باید در اختیار این حیوان باشد تا جغد بتواند به خوبی پرواز کرده و ورزش کند.
جغد در اصل یک پرنده شکاری است که جذابیت های خودش را دارد. غرایز طبیعی جغد به حیاط وحش بر میگردد و از این سو جغد اصلا نمی خواهد کسی آن را فشار دهد یا آن را نوازش کند. جغد ممکن است جواب محبت شما را با خشم بدهد.
باید توجه داشته باشید که جغد پرنده ای است که شب ها فعال است و وقتی شما می خواهید به خواب پر از آرامش خود بروید زمان آن است که جغد فعالیت خود را شروع کرده و برای آن تازه اول صبح است. در فصل جفت گیری شب ها این پرنده بسیار سر و صدا کرده و مانند بوق های پی در پی است صدا تولید می کند و مطمئنا اگر همسایه ای در آن نزدیکی باشد اعتراض خواهد کرد.
جغد یک پرنده وحشی است و در ذات خود شکار و درندگی دارد. پس برای نگهداری از جغد ها باید حمله کردن به پتو ، بالشت ، لباس ها و سایر پرندگان و حتی افراد در خانه را نیز باید به جان بخرید. چوب های موجود در خانه مطمئنا در امان چنگال های تیز جغد نخواهند بود.
در ایالات متحده آمریکا امکان نگهداری یک جغد برای یک فرد آموزش دیده داده میشود. از طرفی عبور از مرز های این کشور با یک جغد نیازمند مجوز های لازم می باشد و بدون مجوز نمی توانید آن ار عبور دهید. پس در هنگام مسافرت های خود باید فکر مناسبی به حال جغد خود کنید که در منزل تنها و در دنیای پر از استرس نباشد. در ایران نیز طبق مقررات گمرک ورود و صدور حيوانات و پرندگان وحشي منوط به ارائه گواهي از سازمان حفاظت محيط زيست خواهد بود.
پرنده هایی مانند عقاب و جغد شكارچي و گوشتخوار هستند. خوي وحشي، درندگي و حمله به حيوانات ديگر از بارز ترين ويژگي آنها است. این حیوانات علاقه ی زیادی به نوازش ندارند و پاسخ محبت را ممکن است با خشم بدهند و حیواناتی مستقل اند. همچنین بيماري هاي قابل انتقال نیز دز این پرندگان دیده می شود. اين موجودات با تمام زيبايي هايشان در خانه كاملا برخلاف تصورات شما هستند.