غزل شماره 129
اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد
نهیب حادثه بنیاد ما ز جا ببرد
اگر نه عقل به مستی فروکشد لنگر
چگونه کشتی از این ورطه بلا ببرد
فغان که با همه کس غایبانه باخت فلک
که کس نبود که دستی از این دغا ببرد
گذار بر ظلمات است خضر راهی کو
مباد کآتش محرومی آب ما ببرد
دل ضعیفم از آن می‌کشد به طرف چمن
که جان ز مرگ به بیماری صبا ببرد
طبیب عشق منم باده ده که این معجون
فراغت آرد و اندیشه خطا ببرد
بسوخت حافظ و کس حال او به یار نگفت
مگر نسیم پیامی خدای را ببرد
معنی فال
اگر به یاد او نباشی ، در زندگی دچار سختی خواهی شد . یاد و ذکر او غم درونت را می زداید و تو را هرچه بیشتر به خدا نزدیک می کند . بدان که روزگار همچنان بر کار خود است و کسی جلودارش نتواند بود . در زندگی با احتیاط قدم بردار و با توکل به خداوند پیروز خواهی شد .
معنی کلمات
نهیب : ترس
دغا : مکر و حیله
آب ما ببرد : آبروی ما ببرد .
