غزل شماره 288
کنار آب و پای بید و طبع شعر و یاری خوش
معاشر دلبری شیرین و ساقی گلعذاری خوش
الا ای دولتی طالع که قدر وقت می‌دانی
گوارا بادت این عشرت که داری روزگاری خوش
هر آن کس را که در خاطر ز عشق دلبری باریست
سپندی گو بر آتش نه که دارد کار و باری خوش
عروس طبع را زیور ز فکر بکر می‌بندم
بود کز دست ایامم به دست افتد نگاری خوش
شب صحبت غنیمت دان و داد خوشدلی بستان
که مهتابی دل افروز است و طرف لاله زاری خوش
میی در کاسه چشم است ساقی را بنامیزد
که مستی می‌کند با عقل و می‌بخشد خماری خوش
به غفلت عمر شد حافظ بیا با ما به میخانه
که شنگولان خوش باشت بیاموزند کاری خوش
معنی فال
زندگی خوشی داری وباید قدر آن را بدانی و اگر از آن غافل شوی و عنان خود را به دست هوا و هوس بسپاری ، بدان که خوشبخت نخواهی شد . پس به تلاشت ادامه بده تا به کمال و مدارج عالی تر نایل شوی .
معنی کلمات
گل عذار : زیبا ، خوش چهره
دولت طالع : خوشبخت
