غزل شماره 105
صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد
ور نه اندیشه این کار فراموشش باد
آن که یک جرعه می از دست تواند دادن
دست با شاهد مقصود در آغوشش باد
پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت
آفرین بر نظر پاک خطاپوشش باد
شاه ترکان سخن مدعیان می‌شنود
شرمی از مظلمه خون سیاووشش باد
گر چه از کبر سخن با من درویش نگفت
جان فدای شکرین پسته خاموشش باد
چشمم از آینه داران خط و خالش گشت
لبم از بوسه ربایان بر و دوشش باد
نرگس مست نوازش کن مردم دارش
خون عاشق به قدح گر بخورد نوشش باد
به غلامی تو مشهور جهان شد حافظ
حلقه بندگی زلف تو در گوشش باد
معنی فال
در زندگی حد اعتدال را نگه دار . با دوستان یکرنگ صمیمی باش . خدا همه ما را یکسان آفرید و این ما هستیم که چه راهی را می باید انتخاب کنیم. موفقیت ات بستگی به تلاشت دارد؛ بکوش که موفق خواهی شد .
معنی کلمات
پیر : راهنما ، قطب ، مراد
صنع : آفرینش ، قلم صنع ، قلم آفرینش ، قلم هستی
مظلمه : به کسی که ظلم و ستم شده
پسته شکرین : لب شیرین یار که خاموش است
