غزل شماره 280
چو برشکست صبا زلف عنبرافشانش
به هر شکسته که پیوست تازه شد جانش
کجاست همنفسی تا به شرح عرضه دهم
که دل چه می‌کشد از روزگار هجرانش
زمانه از ورق گل مثال روی تو بست
ولی ز شرم تو در غنچه کرد پنهانش
تو خفته‌ای و نشد عشق را کرانه پدید
تبارک الله از این ره که نیست پایانش
جمال کعبه مگر عذر رهروان خواهد
که جان زنده دلان سوخت در بیابانش
بدین شکسته بیت الحزن که می‌آرد
نشان یوسف دل از چه زنخدانش
بگیرم آن سر زلف و به دست خواجه دهم
که سوخت حافظ بی‌دل ز مکر و دستانش
معنی فال
نسیم عشق به انسان جانی تازه می بخشد و نباید خود را ناراحت کنی ، زیرا در پیشرفت دچار مشکل خواهی شد . بدان که کسی هست که مشکلت را حل کند . نیازت را بگو و فقط از خداوند بخواه که چاره ساز است .
معنی کلمات
بیت الحزن : خانه اندوه
چه زنخدان : چاه زنخدان
مطالب پیشنهادی
دیدگاه و پرسش های شما
آخرین مطالب
شاید بخواهید بخوانید
