غزل شماره 208
خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود
گر تو بیداد کنی شرط مروت نبود
ما جفا از تو ندیدیم و تو خود نپسندی
آنچه در مذهب ارباب طریقت نبود
خیره آن دیده که آبش نبرد گریه عشق
تیره آن دل که در او شمع محبت نبود
دولت از مرغ همایون طلب و سایه او
زان که با زاغ و زغن شهپر دولت نبود
گر مدد خواستم از پیر مغان عیب مکن
شیخ ما گفت که در صومعه همت نبود
چون طهارت نبود کعبه و بتخانه یکیست
نبود خیر در آن خانه که عصمت نبود
حافظا علم و ادب ورز که در مجلس شاه
هر که را نیست ادب لایق صحبت نبود
معنی فال
منصفانه نیست عاشقانی را که از تو کمک می خواهند، به آن ها توجه نکنی و در حقشان ظلم روا داری. برای انجام دادن هر کاری مشورت کن و از بزرگترها راهنمایی بخواه. خوش اخلاق و خوش رفتاری با مردم موجب موفقیت تو خواهد شد.
معنی کلمات
ارباب طریقت: صاحبان آیین درویشی و جوان مردی
مرغ همایون: پرنده خوشبختی
