غزل شماره 80
عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت
که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت
من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت
همه کس طالب یارند چه هشیار و چه مست
همه جا خانه عشق است چه مسجد چه کنشت
سر تسلیم من و خشت در میکده‌ها
مدعی گر نکند فهم سخن گو سر و خشت
ناامیدم مکن از سابقه لطف ازل
تو پس پرده چه دانی که که خوب است و که زشت
نه من از پرده تقوا به درافتادم و بس
پدرم نیز بهشت ابد از دست بهشت
حافظا روز اجل گر به کف آری جامی
یک سر از کوی خرابات برندت به بهشت
معنی فال
به کار خوب و بد دیگران توجه مکن و نسبت به آنان چشم پوشی کن ، زیرا هر کسی پاسخ گوی اعمال خود است (اشاره دارد به آیه 18 سوره فاطر) . نه به کار دیگران دخالت کن و نه بگذار دیگران به کار تو دخالت کنند . به جای این کار به قرآن توجه کن و با توکل به خداوند پیروز خواهی شد .
معنی کلمات
کنشت : به زبان عربی ، عبادتگاه یهودیان
اجل : مرگ
